Aspiranten

Die sauzen hier!

Op een mooie ochtend zat Zeger aan de ontbijttafel en hij wou net beginnen aan zijn favoriete ontbijt: zwanworstjes met ketchup. Maar waar was de saus? Zeger ging op zoek!

Hij pakte zijn fiets, trok de deur achter zich toe en ging op pad. Hij doorkruiste bossen, wouden, moerassen en rivieren. Na zijn zware tocht kwam hij aan in Sicilië. Hij ging langs bij de familie Scoutsi Kroffeli. Deze familie was wereldberoemd voor hun sauspraktijken. De pater zei: “Is er een probleem?” Waarop Zeger antwoordde: “Gode goi me slaugen ofwa?” Toen plots, poef pardoes, Zeger langs achteren werd geslagen door de neef van de familie. En dat was het laatste wat we van Zeger hoorden.

.

.

.

*6 dagen later*

.

.

.

De koelkast was nog vol met saus en toen besefte ik het pas: Zeger was verdwenen. Rodan riep direct heel de familia, Sancti Josephi, bij elkaar. “We moeten onze fratello Zeger terug vinden! Wie gaat er anders al onze saus opdrinken?” Iedereen begon in volle paniek te schreeuwen tot de prima donna haar recht zette en toen werd de hele familia muisstil. Ze zei: “Het is maar Zeger.” Op dat moment zette Victor zich recht en zei: “Hij is een blijft een deel van deze familia!” Rodan kwam op met een plan: “Wat als we nu eens met zijn allen naar onze aartsvijand Scoutsi kroffeli gaan en daar eens een kijkje gaan nemen?” Iedereen was akkoord en pakte meteen zijn spullen. Een paar uur later kwamen ze aan in Sicilië bij huize Scoutsi Kroffeli. Ze belden aan en konden hun ogen niet geloven toen de deur openging. Het was il cavallo di Roo die voor hun ogen stond. Maar ze hadden haar plannetje door. Kato duwde il cavallo di Roo opzij en nam iedereen mee naar binnen. Ze hoorden geroep in de kelder. Ze spurtten er naartoe en wat ze daar zagen was ongelooflijk. Het was Zeger die tegen zijn zin alle sauzen (overtijd of niet) moest opdrinken. Onmiddellijk trokken ze hun wapens terwijl iemand de touwen waaraan Zeger vast hing, losmaakte. Wat ze niet doorhadden was dat de pater familias in de deuropening stond. Voor ze het wisten barstte er een helse schietpartij los. Iedereen schoot erop los. “Oh nee,” zei Pieter, “iedereen van Scoutsi Kroffeli is dood.” Toen de schade opgemeten was, drong het tot iedereen door dat er geen saus meer was. “Kijk daar”, riep Henri en hij wees naar een schim die aan het weglopen was. Iedereen zag nog net hoe de schim Zeger en alle sauzen meenam. Annelesio zag het licht en wist dat dit haar plicht was die zij moest voltooien. Eigenlijk wou ze gewoon de sauzen, maar Zeger kon er ook wel bij. Dus ze nam haar fiat 500 en scheurde achter de (toen nog onbekende) schim aan. Toen ze hem inhaalde bleek het Tommy te zijn die nog een aantal sauzen uit Zeger zijn navel wou slurpen. Annelesio was disgusted door Tommy zijn plannen en gooide Gazpacho in zijn gezicht. Tommy kon het niet meer aan en vluchtte met de trein naar Brussel. Zeger was eindelijk terug waar hij thuishoorde: bij de familia van Sancti Josephi en ze konden nog lang en gelukkig hun maffiapraktijken uitvoeren en sauzen binnentrekken.